Για να απαντήσει ο κ. Σωτηρακόπουλος ότι "εθνικός διασυρμός" δεν είναι μια ποδοσφαιρική ήττα! Ταπεινωμένοι αισθάνονται οι πολίτες όταν δεν έχουν δουλειά και όχι όταν χάνει η ομάδα τους στη μπάλα! Απάντηση-καταπέλτης του αθλητικογράφου, η οποία ανάγκασε τον κ. Γιακουμάτο να εξαπολύσει υποθέσεις περί υποκινούμενου από την αντιπολίτευση Σωτηρακόπουλου...
Αναφέρω το σκηνικό που παρακολούθησα σε δελτίο ειδήσεων γνωστού διαύλου ως αφορμή για τη συγγραφή αυτού του ποστ: "Πολιτική και ποδόσφαιρο". Προσπαθώ επιδερμικά να προσεγγίσω ένα ενδιαφέρον κοινωνικό ζήτημα με πολιτικές προεκτάσεις...
Δεν υπάρχει λόγος να αναλωθώ στην περιγραφή των σκηνών απείρου κάλλους που όλοι οι Έλληνες παρακολούθησαν στα παραθύρια, τις εφημερίδες και το Διαδύκτιο. "Εθνική τραγωδία", "ντροπή για το Έθνος" και άλλα όμορφα. Μήπως πρέπει επιτέλους να μπουν σε μια τάξη τα πράγματα; Ποιος ο λόγος να ανάγουμε την έκβαση ενός ποδοσφαιρικού αγώνα σε εθνική ήττα; Και, κυρίως, γιατί να πυροδοτούν την ανάξια λόγου κατάσταση άτομα που διαχειρίζονται (υποτίθεται) τον πολιτικό βίο αυτής της χώρας;
Αν κάποιος θέλει να σχολιάσει την απόδοση των ποδοσφαιριστών και τις επιλογές του προπονητή έχει κάθε δικαίωμα να το κάνει κινούμενος σε αθλητικά πλαίσια. Δηλαδή: "Ο Νικοπολίδης έκανε τραγικά λάθη", "ο Ρεχάγκελ θα μπορούσε να είχε ξεκινήσει βασικό τον φορμαρισμένο Γκέκα". Όχι, όμως να λέει "η ομάδα μάς ξεφτίλισε"! Από πού κι ως πού ένα κράτος εξευτελίζεται εξαιτίας μιας ποδοσφαιρικής ήττας;
Ιδού μερικά παραδείγματα πραγματικών εθνικών εξευτελισμών:
- Η αδυναμία της Κυβέρνησης να ασκήσει σοβαρή εξωτερική πολιτική: Κατά γράμμα εφαρμογή των αμερικανικών επιταγών (προσταγών), προπαγανδισμός της πλεκτάνης Ανάν, τουμπεκί στην ονομασία των Σκοπίων.
- Η ανυπαρξία ξεκάθαρων κυβερνητικών θέσεων: Η πίστη στην ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας δεν ισοδυναμεί με "ναι" ή "όχι" στην ένταξη. Είναι τουλάχιστον γελοίο αυτά που θα έπρεπε να λένε οι Έλληνες πολιτικοί να τα λένε οι Γερμανοί.
- Η αδυναμία (;) καταστολής της βίας οπουδήποτε κι αν εμφανίζεται: Η δημόσια περιουσία καταστρέφεται από ομάδες χούλιγκαν χωρίς να αποδοθούν ευθύνες σε κανέναν πραγματικό υπαίτιο. Γήπεδα, Πανεπιστήμια, σχολεία μπορούν καθημερινά να μετατραπούν σε πεδία μαχών για ψύλλου πήδημα. Ερώτηση: Η Ελλάδα διασύρεται στα ξένα ΜΜΕ όταν ηττάται ποδοσφαιρικά από την Τουρκία ή όταν οπαδοί ομάδων δολοφονούνται στις συμπλοκές;
- Ο βαυκαλισμός περί "προόδου", ενώ στην πραγματικότητα το κράτος μας βρίσκεται σε πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική παρακμή.
2 σχόλια:
Πήγε αρκετά μακρυά. Δες και το δικό μας... (Euro 2004 και τον Παναθηναϊκό πριν αρκετά χρόνια)
Είσαι ο γνωστός Vongos που γράφει και στο “stixoi” έτσι δεν είναι.???
Όχι που δεν θα σε εύρισκα... χαχα...
Πολύ καλή η σελίδα σου φίλε μου καταπιάνεται με πολλά και επίκαιρα θέματα...
Το άρθρο σου "πολιτική και ποδόσφαιρο" πολύ καλό, πιάνει την ουσία του θέματος μακριά και πέρα από φανατισμούς, εθνικισμούς και κάθε είδους –ισμούς...
Εν πολλοίς συμφωνώ με αυτό και ιδιαίτερα με το ότι δεν υποστήκαμε καμιά εθνική τραγωδία από μια ήττα σε ένα ποδοσφαιρικό ματς...
Αυτά μόνο για γέλια είναι και για ανέκδοτα...
Να είσαι καλά πάντα και να περάσεις ένα όμορφο Πάσχα...
Την εκτίμηση μου...
Δημοσίευση σχολίου